Geosiatki
Geosiatka pełni funkcje wzmocnienia i stabilizacji podłoża poprzez wykorzystanie sił które wynikają z zazębienia żeber siatki i kruszywa. Są bardzo często są stosowane w geokompozytach z geowłókniną lub geotkaniną. Pozwala to na zapewnienie funkcji separujących i hydraulicznych.
Geosiatki są produktami płaskimi o strukturze wytwarzanej z regularnej i gęstej sieci tasiemek lub włókien multifilowych przecinających się pod stałym kątem, a krzyżujące się pasma połączone węzełkowo lub bezwęzełkowo. Produkowane są także geosiatki tłoczone, wytwarzane w wyniku wycinania na gorąco (w foliach lub arkuszach polimerycznych/syntetycznych) otworów kwadratowych lub prostokątnych. Geosiatki tłoczone o sztywnych węzłach (bezwęzełkowe) wytwarzane są najliczniej z polietylenu wysokiej gęstości (PEHD) i średniej gęstości (PELD). Natomiast geosiatki bezwęzełkowe zgrzewane (łączone termicznie) z polipropylenu (PP).
Geosiatki produkowane są również z poliestru, włókna szklanego lub poliwinyloalkoholu i mogą mieć postać włókien:
– pasm przeplatanych (o elastycznych węzłach),
– zgrzewanych (o sztywnych węzłach),
– lub posiadać strukturę jednorodnego rusztu powstałego wskutek ekstruzji odpowiednio wyciętej folii (sztywne węzły – georuszty).
Uaktywnienie funkcji wzmacniającej grunt w przypadku geosiatek polega w głównej mierze na wykorzystaniu sił wynikających z zazębienia żeber siatki i kruszywa (siły tarcia stanowią wartość drugorzędną), stąd konieczny jest właściwy dobór uziarnienia gruntu współpracującego w odniesieniu do wielkości oczek siatki. W przypadku konieczności zapewnienia geosyntetycznych funkcji separujących lub hydraulicznych, geosiatki muszą być użyte w połączeniu z geowłókninami, ewentualnie geotkaninami.
Geosiatki z polietylenu są odporne m.in. na gnicie, korozję, działanie kwasów, zasad, soli oraz średnio odporne na działanie olejów mineralnych.
